واشر سربی در حقیقت واشری متشکل از شبکه توری مانند سیم‌های فولادی نازکی است که حفره‌های آن با سرب ریخته گری شده پر شده است. این واشر به دلیل جنس و نوع طراحی ساختار نرمی دارد و تحت فشار له شده و شکل می‌گیرد. با قرارگیری این واشر در فلنچ‌های سیستم اگزوز و سفت شدن پیچ‌های فلنچ، این واشر کمی له شده و به گاز‌های خروجی اگزوز اجازه عبور جز از مسیر استاندارد و از پیش تعیین شده را نمی‌دهد.
با گرم و سرد شدن دائمی اگزوز و تکانه‌های زیاد این سیستم، واشر سربی رفته رفته از بین می‌رود و باعث فرار گاز‌های داغ اگزوز می‌شود. این مهم وابسته به اینکه در کدام فلنچ و در کدام بخش از خودرو اتفاق افتاده باشد می‌تواند موجب به مشام رسیدن بوی دود ویا بروز سوختگی شود.
در سیستم‌های اگزوز امروزی فلنچ‌ها را به صورت کونیک (کله قندی) طراحی می‌کنند تا ضمن عدم نیاز به وجود واشر سربی، حفظ و نگهداری آن نیز ساده‌تر باشد.
جایگزینی واشر سربی
جایگزینی این واشر کاری بسیار ساده است. فلنچ‌ها معمولا با دو پیچ بلند به یکدیگر متصل می‌شوند. این پیچ‌ها در حقیقت به دو فنر فولادی فشار می‌آورند تا ضمن تنظیم فشار وارد بر فلنچ به آن‌ها کمی آزادی عمل دهد.
ابتدا از سرد بودن اگزوز خودرو اطمینان حاصل کنید. با باز کردن این دو پیچ، فلنچ‌ها از یکدیگر جدا شده و واشر سربی از جای خود بیرون می‌آید. دقت کنید که رها شدن وزن اگزوز به منجید‌ها و اتصالات آن و یا شخص خود شما آسیب وارد نکند. کافی است که واشر نو را با توجه به زاویه و شیب کونیک‌های اکزوز در جای خود قرار دهید و سپس هر دو پیچ فلنچ را بصورت کاملا مساوی و موازی سفت کنید.
توجه داشته باشید درصورتی که پیچ‌ها را بصورت همزمان و مساوی سفت نکنید، فشار وارده بر واشر سربی باعث له شدن و دفرمیدگی آن می‌شود که کارایی آن را به شدت خدشه دار می‌کند.